GIULIO CESARE OPERASI

Giselle nasıl izlediğim ilk bale ise Mehmet Ergüven'in sahneye koyduğu, Paolo Villa şefliğindeki 2 perdelik 165 dakikalık Giulio Cesare operası da ilk opera deneyimim oldu. Neden bu kadar geç kaldım opera ve bale için gerçekten kızdım kendime izledikten sonra. Kimbilir daha neler kaçırdım diye de üzüldüm bol bol. 

Oyunun konusu kısaca: Milattan önce 48 yılında Roma'yı ele geçirmek üzere Pompeo ile girdiği savaşı kazanan Cesare, Mısır'a kadar onu takip eder. Pompeo Mısır'da Kral Tolomeo'nun ona yardım edeceğine inanır fakat işler beklediği gibi gitmez. 

Handel'in başyapıtlarından olan Jül Sezar'da Cesare rolünde Özge Belen'i izledik. Her ne kadar Cesare'ın genç bir kadın bedeninde Soprano olarak canlanması ilginç gelse de ben şahsen biraz yadırgadım. Sanatçı ne kadar yetenekli olursa olsun Cesare heybetini bulamadım. Buna karşılık Pompeo'nun oğlu rolündeki Aylin Ateş hanımefendi gerçekten çok başarılıydı bir erkek karaktere hayat vermekte. Sesto'nun yaşadığı korku, hayalkırıklığı ve öfkeyi izleyiciye öyle bir yansıttı ki kimse oyuncunun cinsiyetiyle ilgilenmedi bile. 

Yukarıdaki fotoğrafta gördüğünüz, Cleopatra'ya hayat veren Otilya İpek ise yeteneğiyle parmak ısırttırdı. Kendisinin yer aldığı her sahnede salon alkıştan yıkıldı. 

2 saat 45 dakikalık bu operayı ben hiç sıkılmadan izledim. Oyuna dair söyleyeceğim fazla olumsuz yan yok. Sadece Süreyya Operası'nın genel bir sorunundan bahsedeceğim. Operanın havalandırma sistemi gerçekten berbat. Bu gibi uzun oyunlarda 2. perdeden itibaren ortam nefes alınmayacak hale geliyor. Çok sıcak ve resmen oksijen yok içeride. Özellikle üst localarda oturuyorsanız eğer sıcaklık da çekilmez hale geliyor. Bu nedenle insanlar sürekli localardan çıkıp pencereleri açıp hava alıp geri geliyorlar. Bu da izleyicinin dikkatini dağıtıyor ama gerçekten de izleyicinin yapacağı bir şey yok. Dilerim Kadıköy Belediyesi bu havalandırma işine de en kısa sürede bir çözüm bulur.

Sırada hangi opera var söyleyemeyeceğim .Sürpriz olsun :)